Tehlikenin öğretilmesi: bebek yürümeye başladığında ne yapılmalı
Bebeğimiz büyüdükçe. Kontrol etmemiz için çok rahat olan beşikten ve arabadan ayrılmaya başlar ve yürümeye ve dünyayı sınırsız seyahat etmeye karar verir. Yakın zamana kadar, beşiği tehlikeli elementlerden uzağa koymak ve onunla oynarken arabasına katılmak yeterliydi, ama ... şimdi ortaya çıktı! çevrem potansiyel bir tehlikedir!
Köşeler, merdivenler, ateşler, bıçaklar, ağabeyler, halılar vb. Birdenbire gördüğümüz her şeyin bir kaza olabileceğini anlıyoruz. Bu yüzden oğlumuzu ya da yarım saniyelik bakış açımızı kaybetmemek için evin her yerine köşe direkleri, engeller ve kilitler yerleştirmeye başladık. 
Bu yeni bir durumdur ve ilk başta küçük bir saplantı haline gelmesi normaldir, ancak bunu her şeyden koruyabilir miyiz? Ya onu arkadaşlarının evlerine götürürsek? Ve parkta?
Bebeğiniz ilk adımlarını atmaya başladığında evde size yardımcı olacak faydalı ipuçları
Tehlike öğretme ihtiyacı
Çocuklarımızı yetiştirdiğimiz ve unutmamamız gereken gerçek dünyada, bizden kaçan ve tahmin etmesi imkansız olan tehlikeler var. Bu şekilde, oğlumuza yalnız yemek yemeyi ya da özerk bir şekilde tuvalete gitmeyi öğrettiğimiz gibi, onlara neyin tehlikeli olduğunu öğretmeliyiz.
Çocuğun hiç durmadığı çevreyi denemesinin başında, her şeye dokunulabilir, emilebilir veya atılabilir. Bizim görevimiz size her şeyin mümkün olmadığını öğretmektir. Ona zarar verebilecek ve uygun olmayan şeyler olduğunu anlamalıyız. Bu şekilde, kararlılıkla ve adanmışlıkla, çocuğunuzu potansiyel tehlikelerden uzaklaştıran kişi olmayacaksınız, ancak onlardan güvenle kaçınması gereken kişi o olacak.
Evi uyarlamak
Tehlike öğretmek kazaları önlememek anlamına gelmez. Örneğin, eğer evde bir merdiven varsaİlk anlarda çocuğun hala onlarla yüzleşecek yeterli psikomotor gelişime sahip olmadığı, bariyer yerleştirmeliyiz.
Ancak bariyer belirlenmesine rağmen, çocuğa çitin neden işaret ve sözleriyle açıklamalıyız. Çocuğun merdivenlerden inip çıkabildiği anda, bu çit kullanılamaz ve Ona güvenli bir şekilde nasıl çıkacağını veya bir yetişkin olmadan aşağı inmek zorunda kalmayacağını açıklamak zorunda kalacağız.. Davranışlarından onu sorumlu tutmalıyız. 
Bu örnek vazo veya hatta çekmece gibi nesnelere çevrilebilir. Yapmamamız gereken, keşiflerinin başında ani ve büyülü bir şekilde evdeki tüm nesnelerin artık ulaşamayacağı ve etrafındaki her şeyin yasak olduğu veya güvenlik kilitlerinin olması.
Başka bir deyişle, oturma odamızı dev bir beşik haline getiremiyoruz. Orada olanları ve sabrı ve tekrarı temel alan nesneleri göstermeliyiz ki, yeterli ve olmayanlar..
Oğlum doğruca tehlikelere gider, ne yapmalıyım?
Çocuklar daha önce söylediğimiz tehlikenin farkında değiller ve biraz daha fazla bakarsanız, muhtemelen tehlikelere yaklaşma sıklığı bize neden olan kaygıdan daha azdır.
Kalıcı olmak, sinirlenmeden tekrarlamak ve kendi seviyenizde sebep olmak önemlidir.. Denemenin ilk aylarında, kelimelerin ağzımızı ele geçirmemesi normaldir, bu yüzden bir keşif alternatifi aramak gerekir.
Keşfetmek tehlikeli değil
Çocuğun araştırdığını ve bir anlığına kendimizi onun yerine koyacağımızı unutmayın. Ele aldığınız her şey bir HAYIR, tüm yakından görmek istediğiniz bir HAYIR ve dokunmak istediğiniz her şey mümkünse daha da büyük bir HAYIR. Bu şekilde araştırmak ve öğrenmek mümkün değildir. Görevimiz size bir alternatif vermek.
Örneğin, evde dört çekmeceli bir şifoniyer sahibiz. Çocuğun üçünü açmasını istemiyoruz, bu yüzden ona bu 3 kutunun açılmaması gerektiğini, ancak dördüncü çekmecenin olabileceğini ve orada eşyalarını tutabileceğini öğretiyoruz. 
Her şeyden önce, size erişemediğiniz 3 çekmecede ne olduğunu gösteriyoruz, çünkü onlar anne ve babadan geliyorlar (sırlar merak üretiyor ve yasaklar daha cazip geliyor). Bu şekilde orada ne olduğunu çoktan bilecek ve ilginç olmadıklarını anladığı zaman ve açıklanan ve tekrarlanan kuralı eklemek sonunda onları açmayacak.
Ancak bu 3 çekmeceyi açmamak, çekmecenin ne olduğunu, nasıl açıldığını ya da ne için olduğunu ve keşif ihtiyaçlarınızı karşılamayacak olmanın hayal kırıklığı yaratmayacaktır.
Bu nedenle, tehlikeli olduğunu düşündüğümüz şeyi yasaklamak yerine neyin tehlikeli olduğunu öğretirsek, çocuk başka standartlara sahip diğer yerleri ziyaret ettiğinde, onları kabul eder ve tehlikeli olduğu öğretilen şeylerden kaçınır (mutfağa erişir, fişlerle oynar, bize daha fazla gönül rahatlığı sağlayacak ve meydana gelebilecek kaza riskini azaltacak çekmeceleri izinsiz olarak açmak, vb.). Bu makale yalnızca bilgilendirme amaçlı yayınlanmıştır.Konsültasyonun bir Çocuk Doktoru ile değiştirilemez ve değiştirilmemelidir. Güvenilir çocuk doktorunuza danışmanızı tavsiye ederiz.
