Öfke nöbetleri: Oğlumuz varken ne, ne yapmalı

Süpermarkedesiniz ve aniden oğlunuz durur, size bakar, işaret eder ve şovu başlatır. Önce yumuşak bir ağlama sesi, sonra ton yükselir, diğer müşteriler ne yaptığını görmek için onu gözlemler.

Açıkçası, sizi nasıl yargıladıklarını izleyen ve felaketten kaçınmaya çalışan taraflara bakıyorsunuz. Ona istediğini verir miyim? Onu zorla mı sürüklerim? Süpermarketi terkeder miyim ve sonra gelirim? 'Yardım!.

Öfke nedir?

Birçok ailenin huzuru için şunu söylemek önemlidir. bir sinir krizi çocuğun "şımarık" ya da "kaprisli" olduğunun işareti değildir. Bu normal ve doğal bir şey bu çoğunlukla çocuklarda görülür 0 ila 3 yıl yaş

Çocuk tantrumu hayal kırıklığının eşdeğeridir.. Tüm öğleden sonra bilgisayarınızdaki bir belge üzerinde çalıştığınızı ve 5 sayfa olduğunu hayal edin. Birdenbire ve herhangi bir uyarı vermeden bilgisayar kapanır ve yaptığınız çalışma saatini kaybedersiniz. Öfkeyle kalkmıyor musunuz ve bazı küfürler patlıyor? Çıkarken belki kapıyı çarpmazsınız? Ya da belki kendinizi temizlemek ve kimseyi "öldürmemek" için sokağa çıkarsınız.

Sen zaten bir yetişkinsin ve durumu nasıl idare edeceğini biliyorsun. Çocuk hala öğreniyor ve bazı kurallara ihtiyacı var, tek fark bu. Haber: oğlun sinirli.

Öfkeni kötüleştirmek için ne yapmamam gerekir:

Sinirlenmek
dışarı ağla.
Fiziksel güç kullanır
İsteklerinize teslim olun.

Peki ben ne yapıyorum?

İlk önce kendinizi eleştirmeyi bırakın ve kendinize çocuğunuza eğitim verip vermediğinizi sorun ve bu yalıtılmış duruma odaklanın. Çocuğunuzun önünde süpermarkette bir şeyler işaret ediyor ve giderek hayal kırıklığı seviyenizi artıyorsunuz.

Derin bir nefes alın ve kendinizi bir an için çocuğunuzun derisine sokmaya çalışın. İlk adım bilmek Tam olarak ne istiyorsun?. Eve götürmek istediğiniz bir şeye işaret edip etmediğinizi veya yalnızca sizinle etkileşimde bulunmak veya dikkat çekmek için rafta bir şey göstermek isteyip istemediğinizi bilin. Bu durumda, eve bir şey almak istediğinizi varsayalım.

Başlamak değerlendirir taşımak istediğin şey uygun değilse ya da olmasın. Çizgiyi ve sınırı koyarsınız. İstediğin şeyi almaya karar vermen durumunda, çocuk sakinleşene ve onu giydiğini anlayana kadar almamalısın, çünkü iyi bir fikir gibi görünüyor ve ağladığı için değil. Makaleyi getirmenin uygun olmadığını düşünürseniz, çocuğunuzun boyunu düşürün ve göz teması ve yumuşak tonu onunla iletişim kurmaya başlayın.

Ona açıkla Bu durumda, maddeye ihtiyaç duymayacaklarından makaleyi almayacaklardır. Açıklamalar özlü olmalı ve çocuğunuzun dilini ve anlayışını uyarlamalıdır. Muhtemelen çocuğunuz aynı fikirde olmaya devam edecek ve hayal kırıklığınız artacaktır, başarısızlığınızı ifade etme şeklinizin bu olduğunu unutmayın. Bu nedenle, daha stresli bir ortam yaratmamak için sakin kalmamız hayati önem taşır.

Sonra hayırÇocuk ağlasa bile geri dönmemek önemlidir. Ne yapacağına ilişkin bir karar verildikten sonra, çocuk tekmelese bile, bunu açıkça ortaya koyacak ve sadece öfkesini idare etmesine yardım etmesi gerekecek. Öte yandan, öfkeye boyun eğirse, ağladığında, bağırdığında ve kaos oluşturduğunda, istediğinin bir gerçek haline geldiğini anlayacaktır. Bu sayede hedefine ulaşmak için bu davranışı defalarca ve gerektiği kadar tekrarlayacaktır.

Sonunda ona bir tane daha ver seçenek veya işlev. Örneğin: "Bu seni almayacak ama diğerini alıp arabaya atmaya ne dersin? Al, al onu. " Bu şekilde, dikkatimizi yalnızca olumsuz davranışlardan uzaklaştırmıyoruz, aynı zamanda yararlı olabileceği ve kendini yararlı hissedeceği bir faaliyet değişikliğini teşvik ediyoruz.

Bu yöntemlerin işe yaramaması durumunda umutsuzluğa kapılmayın. Çocuğun öfkesine devam ederse, ona basitçe yaklaşacağız ve ona öfkeyle basit bir düzen vereceğiz: "ağlamayı bıraktığında seni dinlerim" ve olumsuz davranışı görmezden gel.

Fakat çocuk bu davranışı bıraktığında, huzuru kaybetmeden hızla buna katılacağız ve sakinleşmeye odaklanacağız, çünkü öfkeden sonra oğlumuzun genellikle talep ettiği şey sevgi.

Bu adımlar izlenecek adımlar her zaman kolay değildir, çünkü yetişkinlerin sırtlarında belirli programlar olduğundan ve etkinlikleri mümkün olduğunca verimli bir şekilde gerçekleştirmeye çalıştığımızdan. Fakat durursak ve bir anlığına çocuklarımızın ritmine adapte olursak, öfke nöbetleri azalacak veya her seferinde bunlar zamanla daha kısa ve daha kontrollü olacaktır. Böylece, bir yandan oğlumuz kendi kendini kontrol etmeyi öğrenecek, diğer yandan bu rahatsız edici durumlardan kaçınacağız. Bu makale yalnızca bilgilendirme amaçlı yayınlanmıştır. Konsültasyonun bir Çocuk Doktoru ile değiştirilemez ve değiştirilmemelidir. Güvenilir çocuk doktorunuza danışmanızı tavsiye ederiz.